Pod względem komunikacyjnym wielki Berlin to miasto bardzo sprawne. Metro, szybka kolej miejska, autobusy i tramwaje połączone są w jedną sieć, dzięki której wszędzie dojedziecie szybko i sprawnie. Oto nasza laurka na cześć berlińskiej komunikacji.

Kiedy wybieraliśmy się do Berlina, mieliśmy obawy przed rezerwacją kwatery poza ścisłym centrum. Wszyscy wiemy, jak to jest u nas: autobusy, które jeżdżą rzadko; pociągi, których nie ma; długie dystanse, które trzeba pokonywać piechotą. Na szczęście komunikacja w Berlinie bardzo pozytywnie nas zaskoczyła.

Więcej o Niemczech znajdziecie tutaj!

Katedra w Berlinie (fot. Daniel Schwen)

Pierwsze wrażenie: jest skromnie

Kiedy zejdziecie na jakąkolwiek stację metra, zauważycie, że w większości są skromne. Żadnych wzorowanych na baroku zdobień czy innych ekstrawagancji. Poza kilkoma stacjami berlińskie metro jest dokładnie tym, czym ma być: precyzyjnym środkiem transportu.

Berlin U-Bahn - stacja Kleistpark (fot. IngolfBLN)

Słowo precyzyjne zostało użyte rozmyślnie. Już w czasie pierwszej jazdy zauważycie, że metro w Berlinie jest bardzo punktualne. Nad peronami wiszą tablice, na których wyświetlane są informacje o najbliższym pociągu w danym kierunku oraz ewentualnych objazdach czy utrudnieniach. Nic się nie spóźnia ani nie wylatuje z rozkładu.

Poczytajcie o tym, jak po Niemczech jeździć samochodem!

U-Bahn, S-Bahn i Regio

System transportu miejskiego w Berlinie składa się z wielu elementów. Najważniejsze to metro (czyli U-Bahn) oraz szybka kolej miejska (czyli S-Bahn). W obrębie miasta trudno dostrzec różnice między nimi – S-Bahn jeździ w dużej mierze pod ziemią. O możliwości przesiadki z jednej kolejki na drugą informują zarówno znaki jak i komunikaty.

Fasada Reichstagu (fot, Savh)

Osobnym systemem jest kolej regionalna. Ta odjeżdża przede wszystkim z dworców kolejowych i można nią zajechać daleko poza Berlin. Na mapkach oznaczona jest jako „Reg”. Swój przejazd możecie zaplanować korzystając ze specjalnego narzędzia. Mapę berlińskiego metra znajdziecie tutaj.

Berlin U-Bahn i S-Bahn

Mapę berlińskiego systemu komunikacji znajdziecie tutaj (dla wygody – po angielsku).

Do tego dochodzą tramwaje i autobusy, czyli coś, co znacie z polskiej rzeczywistości. Z punktu widzenia odwiedzających miasto najważniejsze są jednak dwa rodzaje kolejki – można nimi poruszać się szybko i bez większych problemów. Nie ma też już prawie śladów po wcześniejszym podziale miasta, który sprawiał pewne problemy komunikacyjne.

A może Norymberga?

Ciekawostka: stacje-widma

Charakterystyczną cechą systemu komunikacyjnego Berlina Zachodniego były tak zwane stacje-widma. Znajdowały się na trasie kilku linii metra i S-Bahnu, które przebiegały przez teren Berlina Wschodniego. Ponieważ władze NRD nie mogły dopuścić do tego, żeby ktokolwiek mógł z ich kraju wyjechać po prostu wsiadając do metra, zamykały te przystanki. Pociągi z zachodu przejeżdżały przez nie bez zatrzymywania.

W kilku miejscach, min. przy Alexanderplatzu, linie wschodnie i zachodnie krzyżowały się ze sobą. W innych mieszkańcy Berlina wschodniego przechodzili obok zamkniętych drzwi do stacji, które leżały na liniach dla nich zamkniętych. Ponieważ technicy z zachodu nie mogli na bieżąco konserwować linii po stronie wschodniej, często dochodziło na nich do awarii. Jeśli pociąg nie był w stanie jechać dalej, zachodni Berlińczycy opuszczali stację w eskorcie wschodnioniemieckiej policji.

Jedna ze stacji-widm: Heinrich-Heine-Strasse (fot. IngolfBLN)

Czytajcie o tym, co ciekawego jest na Rugii!

Ile kosztują bilety na metro w Berlinie?

System komunikacji w Berlinie podzielony jest na strefy. Ścisłe centrum, które otoczone jest okrężną linią S-Bahn to strefa A. Obejmuje w zasadzie większość typowych atrakcji turystycznych. Strefa B to obszar obejmujący pozostałą część miasta. Strefa C to z kolei tzw. Grosser Berlin, czyli obszar metropolitarny, w tym m.in. Poczdam.

Dworzec główny w Berlinie (fot. Manfred Brueckels)

Pojedynczy bilet uprawnia do dowolnej liczby przesiadek i jest ważny przez dwie godziny. Kosztuje 2,6 euro na strefy AB, 2,9 euro na strefy BC i 3,2 na ABC. Można także kupić bilet na cztery przejazdy (cena to 8,8 euro). Bilet całodzienny na kolejne strefy kosztuje 6,7, 7 i 7,2 euro. Jeśli będzie was czwórka czy piątka, możecie kupić bilety grupowy (do 5 os.) w cenie 16,2 euro.

Ołtarz Pergamoński (fot. MaryG90)

Dla tych, którzy chcą zwiedzać, atrakcyjnym sposobem na bilety komunikacji publicznej będą specjalne karty Berlin WelcomeCard, które można kupić w informacji turystycznej. Przykładowo, kupując kartę za 34 euro można jeździć wszystkimi środkami transportu i wchodzić do muzeów na Wyspie Muzeów przez 72 godziny.